spot_img
Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΌπλα-ΒλητικήΣκοποβολήΣκοποβολή ανοικτού πεδίου

Σκοποβολή ανοικτού πεδίου

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Ένα ενδιαφέρον (και ιδιαίτερα απαιτητικό από τεχνικής άποψης) αγώνισμα της σκοποβολής το οποίο στη χώρα μας δεν γνωρίζει την ανάπτυξη που θα του άξιζε, ίσως και λόγω της ανόητης νομοθεσίας…

του Κώστα Λακαφώση

Την άποψή μας για την αχρείαστη ταλαιπωρία στην οποία υποβάλλονται οι αθλητές της σκοποβολής στη χώρα μας, την έχουμε καταθέσει αρκετές φορές και δεν χρειάζεται να επανέλθουμε. Αρκεί μόνο να σημειώσουμε επιγραμματικά ότι η σκοπευτική διόπτρα, εντελώς άνευ λόγου και αιτίας, συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στα ελεγχόμενα από τον σχετικό νόμο είδη που απαιτούν εφοδιασμό με ειδική άδεια για την κατοχή τους, δυσκολεύοντας άσκοπα την εξάπλωση του αγωνίσματος της Σκοποβολής Ανοικτού Πεδίου (Field Target Shooting), ενός αγωνίσματος ακριβείας που γνωρίζει αρκετά σημαντική άνθηση σε αρκετές χώρες του εξωτερικού.

Για την ιστορία του αγωνίσματος, ας δούμε τις πληροφορίες όπως τις βρίσκουμε στην ιστοσελίδα της Βρετανικής Ένωσης Σκοπευτών Ανοικτού Πεδίου (BFTA):

Η Σκοποβολή Ανοικτού Πεδίου με αεροβόλα ξεκίνησε το 1981 ως μια προσομοίωση του κυνηγίου. Οι στόχοι ήταν μεταλλικές σιλουέτες θηραμάτων όπως περιστέρι, σκίουρος, αρουραίος κλπ. Ένα στρογγυλό αυτοκόλλητο σημείωνε την περιοχή όπου έπρεπε να χτυπήσει το βλήμα για να σημειώσει έναν πόντο ο σκοπευτής. Όμως, λόγω της χρονοβόρου διαδικασίας να αλλάζει το αυτοκόλλητο μετά από κάθε βολή, σύντομα κατασκευάστηκαν μεταλλικοί στόχοι με ειδικό μηχανισμό όπου μια στρογγυλή τρύπα διαμέτρου 5 εκατοστών αντιπροσώπευε την περιοχή στόχευσης, και η επιτυχία της βολής έκανε ολόκληρη τη σιλουέτα να πέφτει. Ένας μηχανισμός έστηνε και πάλι τον στόχο από την γραμμή βολής, ενώ η μέγιστη απόσταση για έναν αγώνα 20 βολών ήταν περίπου 40 μέτρα.

Τα όπλα που χρησιμοποιούνταν στην πρώτη αυτή εμφάνιση του νέου αγωνίσματος ήταν τα αεροβόλα τουφέκια της εποχής, με μηχανισμό ελατηρίου και σπαστή κάννη, σε διαμέτρημα 5,5 χιλιοστών. Αυτό το είδος των αεροβόλων ήταν το πιο διαδεδομένο στην αγορά, ενώ η επιλογή του μεγαλύτερου διαμετρήματος των 5,5 χιλιοστών είχε σχέση με την ποιότητα των βλημάτων και την ακρίβεια που προσέφεραν στα αεροβόλα της εποχής, και ειδικά σε μακρινές βολές με πλάγιο άνεμο. Στο μικρότερο διαμέτρημα των 4,5 χιλιοστών, την εποχή αυτή τα μόνα αξιόλογα βλήματα ήταν τα ελαφριά σκοπευτικά βλήματα για αγωνιστική σκοποβολή 10 μέτρων, τα οποία όμως δεν λειτουργούσαν πολύ καλά σε ισχυρότερα αεροβόλα και μεγάλες αποστάσεις.

Εκτός από τα αεροβόλα ελατηρίου, κάποιοι σκοπευτές δοκίμασαν να χρησιμοποιήσουν και κάποια τουφέκια προσυμπιεσμένου αέρα με ενσωματωμένη τρόμπα όπως το Sharp Innova, όμως αυτά τα όπλα δεν αποδείχθηκαν ιδιαίτερα δημοφιλή λόγω της μεγάλης προσπάθειας που απαιτούσαν για την προετοιμασία κάθε βολής.

 

Ο υπολογισμός της απόστασης του στόχου γινόταν με το μάτι, και οι σκοπευτές μάθαιναν να εκτιμούν τις αποστάσεις εμπειρικά. Οι τηλεσκοπικές διόπτρες που χρησιμοποιούνταν,  συνήθως δεν ξεπερνούσαν το 9x σε μέγιστη μεγέθυνση, ενώ ο κανονισμός των αγώνων επέτρεπε την χωρίς περιορισμούς επανεγγραφή στον ίδιο αγώνα-έτσι, ο σκοπευτής έριχνε δύο και τρεις φορές τον ίδιο αγώνα, μαθαίνοντας από τα λάθη του και βελτιώνοντας διαρκώς το σκορ του. Το 1984, ιδρύθηκε η πρώτη Επιτροπή Σκοποβολής Ανοικτού Πεδίου στη Μεγάλη Βρετανία, και διαμορφώθηκαν οι πρώτοι κανονισμοί του αγωνίσματος.

Σήμερα, οι κανονισμοί διατηρούν το σχήμα της σιλουέτας στον στόχο, ενώ η τρύπα του στόχου έχει μικρύνει κατά 5 χιλιοστά και είναι πλέον 4,5 εκατοστά σε διάμετρο. Ένας αγώνας συμπεριλαμβάνει 40 στόχους σε διαφορετικές τυχαίες αποστάσεις από 7 έως και 50 μέτρα από τη γραμμή βολής. Επιτρέπεται μία βολή σε κάθε στόχο, με έναν βαθμό για κάθε σιλουέτα που θα πέσει. Επιτρέπεται μόνο μια συμμετοχή σε κάθε αγώνα (δηλαδή δεν επιτρέπεται να ξαναρίξεις δεύτερη φορά τον ίδιο αγώνα), ενώ πλέον το κυρίαρχο διαμέτρημα είναι τα 4,5 χιλιοστά, και τα όπλα και οι τεχνικές έχουν εξειδικευτεί απόλυτα ώστε να προσφέρουν τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια. Οι διόπτρες ξεκινούν από την βασική εκδοχή του 4-12x αλλά στους πιο έμπειρους σκοπευτές φτάνουν μέχρι και το 30x για τις πιο μακρινές βολές. Στην ανοικτή κατηγορία, τα αεροβόλα ελατηρίου έχουν δώσει τη θέση τους πλέον στα αεροβόλα προσυμπιεσμένου αέρα με φιάλη, όμως σε αρκετούς αγώνες υπάρχει ξεχωριστή κατηγορία για τα αεροβόλα με έμβολο, έτσι ώστε να υπάρχει δίκαιος διαχωρισμός για όσους, είτε λόγω κόστους είτε λόγω …προτίμησης στα δύσκολα, επιλέγουν να χρησιμοποιούν ακόμα κάποια όπλα που σε απόλυτη ακρίβεια έχουν πλέον ξεπεραστεί. Επίσης, σε κάποιους αγώνες υπάρχει και ξεχωριστή κατηγορία για πιστόλια, αν και το αγώνισμα κυρίως απευθύνεται σε τουφέκια, οπότε είναι αρκετά λιγότεροι οι σκοπευτές που αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν πιστόλι για το Ανοικτό Πεδίο.

Η θέση βολής είναι ελεύθερη, χωρίς περιορισμούς πέρα από την απαγόρευση χρήσης σταθερής υποστήριξης (δίποδο, πάγκος, καρέκλα, κούτσουρο κλπ) ενώ εξαρτάται και από τη φυσική διαμόρφωση του χώρου και την ορατότητα προς τον στόχο. Έτσι, οι σκοπευτές σχεδόν πάντα προτιμούν κάποια παραλλαγή της καθιστής θέσης, όπου ο σκοπευτής κάθεται στο έδαφος και χρησιμοποιεί τα γόνατά του ή τα πόδια του για στήριγμα των αγκώνων ή του όπλου, προσπαθώντας να βρει την σταθερότερη θέση που επιτρέπουν οι συνθήκες. Στους μεγάλους αγώνες, συνηθίζεται να υπάρχει ένας συγκεκριμένος αριθμός βολών υποχρεωτικά από όρθια ή από γονατιστή θέση, ενώ οι υπόλοιπες βολές είναι ελεύθερες ως προς τη στάση βολής.

Σημαντικότατη παράμετρος στην επιτυχία μιας βολής (και κατ’επέκτασιν στη συνολικά καλή επίδοση σε έναν αγώνα) είναι η ικανότητα του σκοπευτή να υπολογίζει σωστά την απόσταση του στόχου, από τη στιγμή, μάλιστα, που επιτρέπεται μόνο μια βολή σε κάθε στόχο, ενώ οι κανονισμοί δεν επιτρέπουν τη χρήση πρόσθετων εξαρτημάτων υπολογισμού της απόστασης (δηλ. αποστασιόμετρα με λέιζερ κλπ). Έτσι, οι σκοπευτές χρησιμοποιούν την ίδια την τηλεσκοπική διόπτρα του όπλου ως βοήθημα για να υπολογίσουν σωστά την απόσταση, χρησιμοποιώντας προσεκτικά βαθμονομημένους δακτυλίους εστίασης στη μέγιστη μεγέθυνση (ώστε να πετυχαίνουμε μικρότερο οπτικό βάθος πεδίου) ή μετρώντας το μέγεθος του στόχου σε σύγκριση με βαθμονομημένο στρατιωτικού τύπου σταυρόνημα. Ακόμα και με ένα ισχυρό αεροβόλο προσυμπιεσμένου αέρα το οποίο ρίχνει ένα βλήμα των 4,5 χιλιοστών σε σχετικά επίπεδη τροχιά, η κατακόρυφη απόκλιση ανάλογα με την απόσταση είναι αρκετή για να κάνει τη βολή να αστοχήσει καθ’ύψος εάν έχουμε πέσει λίγο έξω στον υπολογισμό της απόστασης. Εάν, μάλιστα, φυσάει και πλάγιος άνεμος, εκεί τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα, αφού έχουμε μόνο μια ευκαιρία σε κάθε στόχο, δεν έχουμε έστω μια δεύτερη βολή ώστε να εκτιμήσουμε την επίδραση του αέρα στην προηγούμενη για να ευστοχήσουμε στην επόμενη βολή. Γενικά, δεν πρόκειται για ένα εύκολο αγώνισμα, αυτό είναι βέβαιο. Ο αρχάριος κινδυνεύει να απογοητευτεί, αφού μάλιστα δεν υπάρχει και χαμηλότερη βαθμολογία για τις μέτριες βολές όπως στους κλασικούς χάρτινους στόχους με δακτυλίους βαθμολογίας. Εδώ, είτε πετυχαίνεις το στόχο και παίρνεις τον βαθμό, είτε αστοχείς, έστω και ελάχιστα,  και μένεις στο μηδέν-κακό πράγμα για την ψυχολογία του αρχαρίου που χρειάζεται αρκετή επιμονή και θετικό πνεύμα για να μην απογοητευτεί. Από την άλλη, όμως, ακριβώς αυτή η δυσκολία του αγωνίσματος είναι που το κάνει και τόσο γοητευτικό για όσους έχουν όρεξη να βασανίζονται και να παιδεύονται, αναζητώντας την παραμικρή λεπτομέρεια που οδηγεί στην απόλυτη ακρίβεια…

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Το ρωσικό μονόκαννο IJ-18, ένας κυνηγετικός θρύλος…

Το μονόκαννο IJ-18 είναι ένα όπλο που έχει σημαδέψει μια εποχή. Μια εποχή που οι μεγαλύτεροι από μας θυμούνται πολύ καλά, αφού με ένα...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ