spot_img
Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024
spot_img

Τεχνική ή ένστικτο;

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

 

Οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες. Σε αυτούς που κυρίως σκέπτονται και αναλύουν πριν πράξουν και αυτούς που κυρίως αισθάνονται και τολμούν πριν πράξουν. Οι πρώτοι χρησιμοποιούν τη λογική, ενώ οι δεύτεροι το ένστικτο…

 

Του Λεωνίδα Μητσιάλη

 

Οι πρώτοι, οι «λογικοί», χρησιμοποιούν την αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, του συνειδητού μέρους του, αρέσκονται να αναλύουν το κάθε τι και να το κατανοούν εις βάθος. Είναι αυτοί π.χ. που πάντα έχουν τις περισσότερες ερωτήσεις σε ένα σεμινάριο, ερωτήσεις πολλές φορές τόσο συγκεκριμένες και περίεργες, που προκαλούν το γέλιο των συνευρισκομένων. Πολλές φορές αυτά που απασχολούν το μυαλό τους, κινούνται τόσο πολύ γύρω από εξαιρετικές λεπτομέρειες, που ξενίζουν έντονα τους συνομιλητές τους. Αυτοί οι άνθρωποι αδυνατούν να ακολουθήσουν το ένστικτό τους και ότι πράττουν διέπεται πάντοτε από αυστηρούς κανόνες λογικής.
Οι δεύτεροι, οι «ενστικτώδεις», είναι οι άνθρωποι που βασίζονται περισσότερο στα συναισθήματά τους, παρά στη λογική. Βασίζονται κυρίως στην δεξιά πλευρά του εγκεφάλου, του υποσυνείδητου μέρους της λειτουργίας του. Προτιμούν να παίρνουν αποφάσεις, πολλές φορές σοβαρές, με το ένστικτο παρά με ώριμη σκέψη. «Το ένστικτό μου ποτέ δεν κάνει λάθος» συνηθίζουν να λένε και η αλήθεια είναι ότι στατιστικά τις περισσότερες φορές δικαιώνονται. Είναι παρορμητικοί και συνήθως ιδιαίτερα αυθόρμητοι και τολμηροί. Στους τρίτους φαντάζουν επιπόλαιοι στις αποφάσεις τους, αν και οι ίδιοι θεωρούν τις ενστικτώδεις αποφάσεις τους απόλυτα δικαιολογημένες, σίγουρες και ασφαλείς. Αυτοί οι άνθρωποι, μη έχοντας εξασκήσει την κριτική σκέψη, κάθε φορά που καταφεύγουν σε αυτή πελαγώνουν, μετανιώνοντας την ώρα και τη στιγμή που τόλμησαν να αρνηθούν το δόγμα τους και να καταφύγουν στη λογική και επιστρέφουν άμεσα στη σίγουρη συνταγή του ενστίκτου και της διαίσθησης.
Και βέβαια, ανάμεσα στα δύο άκρα χαρακτήρων που περιέγραψα υπάρχουν και οι μέσοι χαρακτήρες, αυτοί που ονομάζουμε «ισορροπημένοι», οι οποίοι χρησιμοποιώντας και τις δύο πλευρές του εγκεφάλου, την δεξιά και την αριστερή, την υποσυνείδητη και τη συνειδητή κατά περίσταση και σε συνεργασία μεταξύ τους, επιτυγχάνουν μία πνευματική ισορροπία κατά κάποιο τρόπο, η οποία τους επιτρέπει να παίρνουν αποφάσεις και να πράττουν μέσα σε πλαίσια που θεωρούνται κοινωνικά αποδεκτά.
Οι ίδιες κατηγορίες χαρακτήρων, όπως και οι ίδιες ακρότητες παρατηρούνται φυσικά και ανάμεσα στους κυνηγούς και τους σκοπευτές, από τους οποίους μέσω της ιδιότητάς μου έχω πάμπολλα παραδείγματα, που κάποιες φορές θυμίζουν μάλλον ανέκδοτο παρά αληθινή ιστορία.
Στα άκρα της πρώτης κατηγορίας, αυτών που σκλάβοι τους αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου τους, σκέφτονται και αναλύουν τα πάντα ξανά και ξανά πριν τα αποδεκτούν, η διδασκαλία κυνηγετικής σκόπευσης είναι μία ιδιαίτερη διαδικασία. Το πρώτο πράγμα που διαπιστώνει κανείς στην προσπάθεια να τους διδάξει κάτι νέο, είναι ότι αυτό θα διαρκέσει αισθητά παραπάνω από το καθιερωμένο χρονικό διάστημα που του αναλογεί. Συνήθως έρχονται στο μάθημα φορτωμένοι ήδη με πεποιθήσεις που απέκτησαν διά της γνωστής τους οδού της επίμονης κριτικής σκέψης και ανάλυσης και εάν αυτές οι πεποιθήσεις είναι εσφαλμένες, η προσπάθεια να τους τις αλλάξω είναι πραγματικός εφιάλτης. Θα πρέπει να είμαι προετοιμασμένος να μπορώ να αποδείξω πέραν πάσης αμφιβολίας τα όσα τους προτείνω να υιοθετήσουν, πράγμα συνήθως εύκολο αν και όχι πάντα. Κάποια πράγματα στη σκοποβολή πρέπει πρώτα να τα αισθανθείς και ύστερα να τα εξηγήσεις. Η αντίστασή τους λοιπόν στη νέα γνώση λόγω παλαιότερων πεποιθήσεων, πολλές φορές σθεναρή, θέλει χρόνο και μαεστρία για να νικηθεί. Η δεύτερη συνήθειά τους, που επίσης ροκανίζει το χρόνο του μαθήματος σε ανούσιες πολλές φορές παρακάμψεις, είναι οι άπειρες ερωτήσεις που φέρνουν από το σπίτι, καθώς και οι απορίες που γεννιούνται κατά τη διάρκεια του μαθήματος και απαιτούν επεξήγηση. Ανάλυση. Τεκμηρίωση. Η προσπάθεια να εξηγήσεις έννοιες που περιέχουν τη λέξη «αίσθηση» είναι πραγματικός εφιάλτης. Από την άλλη, οποιοδήποτε τεχνικό κομμάτι της διδασκαλίας, όπως υπολογισμός απόστασης, ταχύτητας και προσκόπευσης, ανάλυση τεχνικών και κριτήρια επιλογής τους, κινησιολογία και βιοκινητική κ.λπ. είναι η χαρά τους. Πολλές φορές χαίρονται τόσο πολύ για αυτά τα τεχνικά μέρη που κρατούν λεπτομερείς σημειώσεις, καθυστερώντας ακόμα περισσότερο το μάθημα.
Το άλλο άκρο, οι ενστικτώδεις σκοπευτές, αποτελούν μία εντελώς διαφορετική μορφή πρόκλησης για τον δάσκαλο. Η αναφορά τεχνικών όρων κατά τη διάρκεια του μαθήματος, τούς είναι από αδιάφορη έως ενοχλητική. Καταλαβαίνεις ότι βαριούνται αφόρητα κατά την επεξήγηση των τεχνικών μερών της σκόπευσης και ο μοναδικός τρόπος να τραβήξεις την προσοχή τους, είναι η χρήση εννοιών όπως «ένστικτο, διαίσθηση, συναίσθημα, αυθορμητισμός, παρόρμηση» κ.λπ. Σου δίνουν την εντύπωση ότι το να πασχίζεις να τους εξηγήσεις το συνειδητό κομμάτι της σκόπευσης είναι χάσιμο χρόνου. Η θεωρία τους κάνει και πλήττουν αβάσταχτα και απλά κάνουν υπομονή μέχρι να βρεθούν στο βατήρα με το όπλο στα χέρια για το πρακτικό κομμάτι του μαθήματος. Αλλά κι εκεί ακόμα δεν είναι δεκτικοί σε τεχνικά θέματα. Αναζητούν λύσεις «αυτόματης» ει δυνατόν σκόπευσης, χωρίς συνειδητή συμμετοχή της λογικής και της σκέψης. Λάτρεις του υποσυνείδητου και του «Ζεν», ελπίζουν ότι όλα θα γίνουν τέλεια χωρίς να τα πράξουν συνειδητά οι ίδιοι. Όσο ωραία και θαυματουργή όμως μπορεί να είναι η δύναμη του υποσυνείδητου, είναι άλλο τόσο αναξιόπιστη. Βλέπετε, όταν οι πράξεις οδηγούνται από το ένστικτό και τη διαίσθηση, αυτά ελέγχονται από το υποσυνείδητο και τη συναισθηματική μας κατάσταση. Όταν είμαστε συναισθηματικά καλά, οι πράξεις μας που ελέγχονται διαισθητικά, αντανακλώντας τη θετική μας διάθεση είναι και αυτές θετικές και σωστές, αβίαστες και αλάνθαστες. Όταν όμως είμαστε συναισθηματικά αρνητικά φορτισμένοι, φορτωμένοι με άγχος, προβλήματα και σκοτούρες, τότε οι ενστικτώδεις μας ενέργειες θα αντανακλούν υποχρεωτικά αυτή μας τη «μαυρίλα», αδυνατώντας να φέρουν το ζητούμενο αποτέλεσμα στη σκόπευση. Με άλλα λόγια, όταν δεν δουλεύει ο… αυτόματος πιλότος, πρέπει να ξέρουμε να το πάμε και χειροκίνητα.
Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ισορροπημένος χαρακτήρας είναι αυτός που χρησιμοποιεί τόσο το αριστερό όσο και το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου του ισότιμα και κατά περίσταση. Με απευθείας προβολή στην εφαρμογή της κυνηγετικής σκόπευσης, που είναι και το αντικείμενό μας, ο ισορροπημένος σκοπευτής θα πρέπει τόσο να είναι ενήμερος για το θεωρητικό κομμάτι όσο και εξασκημένος στο πρακτικό κομμάτι. Να γνωρίζει πώς να αναλύει με σκέψη και λογική παραμέτρους, όπως είναι η απόσταση και η ταχύτητα του στόχου, η βλητική απόδοση του όπλου του και των φυσιγγίων του, ο τρόπος που λειτουργεί το σώμα του και η ανατομία της όρασής του, καθώς και ο συνειδητός υπολογισμός της προσκόπευσης και οι μηχανισμοί των διαφορετικών τεχνικών εφαρμογής της προσκόπευσης. Από την άλλη, θα πρέπει ο ίδιος κυνηγός να κατανοεί έννοιες όπως η μυϊκή μνήμη, ο συντονισμός ματιών-χεριών, ο αυθορμητισμός στο τράβηγμα της σκανδάλης, η φαντασία στην προσκόπευση και η πίστη γενικά σε ενστικτώδεις σκέψεις, αποφάσεις και αντιδράσεις μας σε διάφορα σημεία της σκόπευσης, οι οποίες σε συνεργασία με τη λογική και την ανάλυση φέρνουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Το βέβαιο είναι ότι και τα δύο άκρα που περιέγραψα πιο πάνω αποτελούν νοσηρές σχεδόν περιπτώσεις, και όσοι δρουν εγκλωβισμένοι σε τέτοιες ακραίες καταστάσεις αδυνατούν να εξελιχθούν και να φτάσουν το 100% των δυνατοτήτων τους, όσο και αν το επιθυμούν.

 

 

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Εντυπωσιακά πλάνα: Φάλαινες δολοφόνοι περικυκλώνουν μπλε καρχαρία στις ακτές της Καλιφόρνια – Βίντεο

Εντυπωσιακά πλάνα: Φάλαινες δολοφόνοι περικυκλώνουν μπλε καρχαρία στις ακτές της Καλιφόρνια Φυσιοδίφες απαθανάτισαν τη θεαματική στιγμή που ένας φοβερός μπλε καρχαρίας έπαθε το σοκ μιας...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ