O Οκτώβρης είναι ο μήνας που το κυνήγι του αγριογούρουνου γίνεται κυνήγι με μυαλό και γνώση, παρά τύχη και όπως βγει. Και, οι πρώτες βροχές είναι αυτές που αλλάζουν τα πάντα.

Του Γιώργου Ρουπακιά

Ο μπάρμπα Μήτσος, ο γεροκυνηγός,θεωρούσε, ότι, το κυνήγι τις πρώτες μέρες στην ξεραΐλα είναι για… χαρμανιασμένους κυνηγούς από την πόλη, και καινούργιους πουανυπομονούν να ακούσουν το καινούργιο τους δίκαννο ή να δείξουν την καραμπίνα που έφεραν από την Αμερική.

Γι’ αυτό και έλεγε:

«Σαν μπει ο Οκτώβρης τότε κινάμε το κυνήγι εμείς οι παλιοί εξόν κι αν έχει νωρίς τα πρωτοβρόχια ο Σεπτέμβρης, και αυτά να είναι γερά να μουσκέψει καλά ο τόπος».

Η αλλαγή του καιρού που φαίνεται πια καθαρά τον Οκτώβριο, επηρεάζει το κυνήγι και, κυρίως, αυτό  του αγριόχοιρου που εξαρτάται, σε σημαντικό βαθμό, από το νερό. Οι βροχές που αρχίζουν είναι το πρώτο και βασικό που συντείνει σε αυτή την αλλαγή, όπως, φυσικά, και τα πρώτακρύαπου έχουν επιρροή στον τρόπο που γίνεται το κυνήγι.

Τι αλλάζει η βροχή…

Η βροχή αλλάζει σχεδόν τα πάντα,τόσο σε ότι αφορά τον κυνηγό, όσο και σε ότι έχει να κάνει με το θήραμα. Πλέον υπάρχει νερό παντού, τα ρέματαέχουν αρχίσει να τρέχουν και οι πηγές που στέρεψαν το καλοκαίρι από την ανομβρία αναβλύζουν και πάλι. Αυτόβοηθά τα αγριογούρουνα να αλλάζουν γιατάκια και την καλοκαιρινή τους ρουτίνα. Στα πρώτακυνήγια, όταν ένα θήραμαέφευγε από την παγάνα και λόγω ζέστης το παρατούσαν τα σκυλιά, το ερώτημαήταν που υπήρχε νερό εκεί κοντά.

Ψάχνοντας στο σημείο με το νερό, εννιά φορές στις δέκα το ξαναέβρισκαν, αν όχι εκεί να δροσίζεται, τουλάχιστον εντόπιζαν τον φρέσκο ντορό του. Τώρα, όλα αυτά τα καλοκαιρινά τερτίπια που σχετίζονται με την ανάγκη του κάπρου για νερό και των κοπαδιών για ακόμη περισσότερο, έχουν τελειώσει, αφούμπορούν να γιατακιάζουν όπου θέλουν, καθώς το νερό δεν είναι πρόβλημα. Οι λασπόλακκοι έχουν γεμίσει και τα λουτρά τους είναι σε απόσταση κοντινή.

Εμπειρία όχι τύχη

Με την βροχή, το κυνήγιγίνεται πιο εγκεφαλικόκαι θέμα εμπειρίας κι όχι τύχης. Κι αυτό γιατί υπάρχει ίχνος στο έδαφος, ειδικά μετά από μία καλή βραδινή βροχή,επομένως ξεκινάνε οι μέρες που η ιχνηλασία είναι το «άλφα και το ωμέγα». Αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα για την κυνηγετική ομάδα.

Μπορούμε να «κόψουμε» τον τόπο, να ιχνηλατήσουμε,δηλαδή, και να δούμε τελικά πιο ίχνος είναι το αξιοποιήσιμο. Επίσης φαίνεται πια ξεκάθαρα ο αριθμός των θηραμάτων και για τους πιο έμπειρους ακόμη και το φύλο των μεγάλων ζώων. Εκείνη η κατάστασητων πρώτων μερών με την ξέρα, που μίλια να περπατούσες και κοπάδι να περνούσε δεν έβλεπες τίποτα, έχειγίνει παρελθόν. Πλέον, τα σκυλιά μπαίνουν στον ντορό από τον κυνηγό. Δεν βρίσκουν εκείνα ντορό και εκ των υστέρων οι κυνηγοί ψάχνουν για να οργανώσουν τα καρτέρια.

Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε, ότι,είναι πλέον ο καιρός που αρχίζουν να ξεχωρίζουν οι ικανότητες του έμπειρου από τον άπειρο κυνηγό. Φυσικά, όλοι έχουν την θέση τους στην δομή της ομάδας…

Σκυλιά με άλλο αέρα…

Τα σκυλιά, από τον Οκτώβρη και πέρα, αρχίζουν να κυνηγούν με άλλο αέρα, καθώς το κρύο είναι σύμμαχος τους στην δίωξη. Η θερμοπληξία που έχει τελειώσει σκυλιά-στρατηγούς, δεν αποτελεί κίνδυνο. Το νερό που τρέχει στο βουνό τους δίνει την δυνατότητα να ξεδιψούνεύκολα και να συνεχίζουν το κυνήγιμέχρι το θήραμα να «κωλώσει» και να το κάνουν στάμπα. Φυσικά, αυτό είναι και το ζητούμενο στην περίπτωση που ξεφύγει από τα καρτέρια.Οι οσμές που αναδύονται από το θήραμα, δεν χάνονταιαπό την πολλή ζέστη που υπάρχει ακόμη τον Σεπτέμβρη, και μπορούν άνετα να ακολουθήσουν το θήραμα τόσο σε κλειστά μέρη που είναι εύκολο να τις εντοπίσουν, αλλά και σε προσήλια μέρη, καθαρά. Γιατί, να μην ξεχνάμε πως τόσο το κοπάδι όσο και το καπρί αν κυνηγηθείμπορεί να το δεις να καλπάζει σε βοσκοτόπια προκειμένου να πάει σε μέρος που εκείνοθεωρείασφαλές. Πολλές φορέςείναι το μέρος από το οποίο ξεκίνησε τον δρόμο του και έφτασε εκείπου το βρήκαμε.

Φθινόπωρο ονομάστηκε διότι είναι η εποχή που «φθίνουν τα οπωρικά». Πλέον τα καλαμπόκια και οι σοδιές συλλέχθηκαν και τα φρούτα του δάσους αλλά και των καλλιεργειών τελειώνουν σιγά -σιγά. Λίγα πράγματα ωριμάζουν το φθινόπωρο και σε αυτά επικεντρώνονται τα κοπάδια των αγριόχοιρων. Η σταδιακή έλλειψη τροφής αλλάζει το ενδιαίτημα του αγριόχοιρου. Πλέον τραβιούνται εκεί που θα βρουν βελανίδια και σε περιοχές που έχει κάστανα ή μήλα που αποτελούν την αγαπημένη τους τροφή. Φυσικά οι πατάτες είναι πάντα στο μενού, προς θλίψη των παραγωγών τους! Αυτές οι περιοχές βρίσκονται πολλές φορές πιο ψηλά σε σχέση με τις πεδινές τους εξορμήσεις που μας είχαν συνηθίσει τον πρώτο καιρό.

Γεμίζει με κάπρους

Εδώ θα πω μια εμπειρία μου από το αγαπημένο μου κυνηγοτόπι. Όταν πάμε εκεί στα πρώτακυνήγια,ξέρουμε πως στα ψηλά θα βρούμε λίγα αγριογούρουνα. Αλλά,σίγουρα θα είναι αγριόχοιροι και όχι υβρίδια. Εκεί,ψηλά,ακούμε για κοπάδια στον κάμπο και επιτυχίες και παλιάαπορούσαμε, και ζηλεύαμε,ίσως, όποιον κυνηγούσε στα χαμηλά. Όμως, σαν αλλάξει λίγο ο καιρός και μπει ο Οκτώβριος, τότε το κυνηγοτόπι ξάφνου γεμίζει με κάπρους και κοπάδια. Έχει,βλέπεις, την ιδιαιτερότητα να έχει βελάνι και κούμαρα που ωριμάζουν πιο αργά και παρέχουν τροφήμέσα στον χειμώνα.

Για τον κυνηγό πάλι, με τα πρώτα κρύα του Οκτώβρη το περπάτημα γίνεται ευκολότερο και αυτό δίνει την δυνατότητα για ιχνηλασία σε μεγάλες αποστάσεις. Ειδικά μέσα στην πανέμορφη παλέτα των χρωμάτων του φθινοπώρου, συνδυασμένη με το πρώτο αχνό φως του ήλιου, η φάση αυτή του κυνηγίου προσφέρει και πρακτικά οφέλη αλλά και χαλάρωση μέσα στην ομορφιά της φύσης. Από την άλλη,όμως,γίνεται δυσκολότερο με την βροχή και πιο επικίνδυνο ειδικά πάνω στο βουνό. Όλοι ξέρουμε, πως ειδικά στο κυνήγι, το βάδισμα σε μονοπάτια και δρόμους αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. Πλέον, κάθε βήμα πρέπει να το υπολογίζουμε πολύ. Ειδικά σε πλαγιές, που μας κρατούσε ασφαλείς το ξερό χορτάρι, σαν τρέχαμε να αλλάξουμε θέση ή να βρεθούμε κοντά στα σκυλιά. Κάθε πάτημα σε μία πέτρα μπορεί να μας κοστίσει ακριβά, το βουνό δεν συγχωρεί τα λάθη. 

Ιδιαίτερη μνεία θα κάνω, τέλος, στην προσοχή που πρέπει να δίνουμε στην μετακίνησή μας. Φυσικά με προσοχή πρέπει να κινούμαστε προς το κυνηγότοπο αλλά και εκεί η προσοχή όσων οδηγούν οφείλει να είναι τεταμένη. Η λάσπη και η βροχή είναι μεγάλος παράγοντας κινδύνου ειδικά σε δασικούς λασπόδρομους δίπλα σε γκρεμούς δεκάδων μέτρων. Οι δρόμοι γίνονται επικίνδυνοι με τις βροχές και ειδικά κατά την διάρκεια του κυνηγίου και την ανάβαση σε δρόμους που ίσως πριν μερικές εβδομάδες ήταν ασφαλείς. Πλέον όταν αλλάζουμε τοποθεσία για να προλάβουμε να πιάσουμε καρτέρι ή να βρούμε τα σκυλιά μας καλό είναι να υπάρχει πάντα κάποιος δίπλα στον οδηγό ώστε να μην αποσπάται η προσοχή του.

Τα καλύτερα τον Οκτώβρη

Είμαι λάτρης του χειμώνα και μου αρέσει πολύ το κυνήγι μέσα στην παγωνιά και με το χιόνι να πέφτει. Μα τα καλύτερα κυνήγια τα έχωκάνει τον Οκτώβριο. Θαρρείς πως η ομορφιά του τοπίου σε προδιαθέτει να δεις το κυνήγι στην πραγματική του διάσταση. Μία δραστηριότητα που σε γυρίζει πίσω στον χρόνο όταν ο κυνηγός ήταν το βασικό κύτταρο της πρώτης κοινωνίας των ανθρώπων. Μακριά, πλέον, από περιοχές που έχουν έστω και λίγους ανθρώπους στην μοναξιά του βουνού καθορίζεις αλλιώς τις προτεραιότητες της ζωής σου. Εκεί που σε αναγκάζει το θήραμα και ο τετράποδος σύντροφος σου να μπεις σε μέρη που δεν είχες πατήσει ποτέ και ας ήξερες, όπως νόμιζες, το βουνό σαν την παλάμη σου.

Τελικά αυτή είναι και η ιδιαιτερότητα του κυνηγίου. Θαρρώ πως τελικά το κυνήγι είναι ένας τρόπος για να σε επιστρέφει στην πραγματική  ζωή. Σε παίρνει από την μουντή και μίζερη καθημερινότητα και σε καθιστά ζωντανό κομμάτι σε ένα πραγματικό πίνακα ζωγραφικής τέτοιας ομορφιάς που κάνουν τους πίνακες των μεγάλων δασκάλων να ξεθωριάζουν.