spot_img
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
spot_img

Παιδικά Βιώματα…

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

 

Οι παιδικές και νεανικές φωνές έρχονταν με τον αέρα καθαρά προς το καρτέρι μου σε ένα από τα τελευταία απογευματινά τσίχλας του Φλεβάρη και μετά από λίγη ώρα η περιέργεια με νίκησε και βγήκα σε ένα ξέφωτο να δω τι γίνεται.

Σάστισα για ώρα θυμάμαι, σχεδόν χαμογελώντας, και χάζευα μια ολόκληρη γενιά κυνηγών στο καρτέρι. Ένας παιδί 12 χρονών, ένα 14, ο μεγάλος τους αδερφός κάπου στα 25 και ο πατέρας πιο δίπλα, με τους δυο μικρούς της παρέας καλά κρυμμένους πίσω από τα κλαδιά να παρακολουθούν τους μεγάλους που τουφέκαγαν τις τσίχλες και να εκτελούν χρέη περισυλλογής άδειων καλύκων και τσιχλών σε κάθε επιτυχία.

Σίγουρα κάποιες τσίχλες εκείνα τα λεπτά πέρασαν χωρίς καν να τις καταλάβω,  έπιασα τον εαυτό μου να έχει απορροφηθεί τελείως, χαρούμενος με τη συγκεκριμένη εικόνα, που χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το σκύλο για να τους βρω μια τσίχλα που είχε πέσει σε μια πυκνή ρεματιά. Τα χάδια των πιτσιρικάδων στο σκύλο και εκείνα  τα παιδικά χαμόγελα που χαίρονταν πραγματικά τη ζωή και τις στιγμές του κυνηγού, ήταν ίσως από τις ομορφότερες στιγμές που έχω να θυμάμαι. Συγκινήθηκα, έφερα στο μυαλό μου την δική μου παιδική ηλικία όταν από τα δέκα άρχισα να ακολουθώ τον δικό μου πατέρα στα κυνήγια του σαββατοκύριακου.

Θυμήθηκα εκείνο το ρολόι που κοιμόμουν αγκαλιά του στις αργίες μην τύχει και χτυπήσει και δεν το ακούσω και χάσουμε το κυνήγι, τα ρούχα που παλεύαμε να φέρουμε στα μέτρα μου, το χαρτζιλίκι που γινόταν κυνηγετικά περιοδικά για χρόνια, τις πρώτες τουφεκιές, τα πρώτα μας θηράματα, τις ατελείωτες αναζητήσεις στα βουνά και τους κάμπους  και εκείνη τη λαχτάρα, εκείνη την παιδική ανυπομονησία να έρθει η μέρα του κυνηγιού, τα σκυλιά μας, οι βόλτες στο άγνωστο που τότε έμοιαζε τεράστιο αλλά και το πώς συνδέθηκαν όλες αυτές οι εικόνες με τα χρόνια, πως έδεσαν έτσι με τα συναισθήματα και δημιούργησαν την αγάπη και το σεβασμό για την ζωή του κυνηγιού.

Μια έρευνα της ΚΟΜΑΘ πριν από κάποια χρόνια σε συνεργασία με το Α.Π.Θ και το Τ.Ε.Ι Λάρισας με επικεφαλείς τους Ν. Χασανάγα, Π.Μπίρτσα και Χ.Σώκο απέδειξε ότι οι κυνηγοί που ήρθαν σε επαφή με τη θήρα σε νεότερη ηλικία, κάτω από την καθοδήγηση γονέων και συγγενών, προσέλαβαν το κυνήγι ως ένα βαθύτερο τρόπο ζωής, ενσωματώνοντας σε αυτό έντονα τις βαθύτερες αξίες της δραστηριότητας αυτής. Στην πορεία της ζωής τους επιζητούσαν ως επί το πλείστον ήσυχους κυνηγότοπους, όχι απαραίτητα με πολλά θηράματα, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να βιώσουν την κυνηγετική δραστηριότητα στην πιο έντονη μορφή της. Η έρευνα καταλήγει στο γεγονός ότι όσοι βιώνουν το κυνήγι ως τρόπο ζωής, διακατέχονται από ηθικές αξίες, υπευθυνότητα, ελευθερία και σεβασμό απέναντι στη φύση και έχουν τη διάθεση και τη επιθυμία να μεταδώσουν αυτό το αίσθημα στα παιδιά τους και στον κοινωνικό τους περίγυρο

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τη δική μου παιδική κυνηγετική ζωή, τα κινητά και τα τάμπλετ έχουν κατακλύσει πλέον την ζωή της σύγχρονης νεολαίας ενώ οι εκδηλώσεις κυνηγετικού ¨κομπασμού¨ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι περισσότερες από ποτέ. Η έκφραση “υπάρχει έλλειψη παιδείας” ακούγεται εύκολα από πολλά στόματα. Όταν όμως θες να αλλάξεις κάτι, όταν θες να του αποδώσεις την παιδεία που του αρμόζει, ξεκινάς από την παιδική ηλικία και το μέλλον, και ο κυνηγός έχει χρέος να έχει ήθος και παδεία. Ένα παιδί δίπλα στον πατέρα του ή την οικογένεια του στο βουνό, στο σκοπευτήριο, στο ψάρεμα, μετατρέπει τα βιώματα σε συναισθήματα, δέχεται ερεθίσματα, μαθαίνει να αγαπά και να σέβεται.

Ο αδερφός μου αν και ακολουθούσε αρκετές φορές στο ψάρεμα και στο κυνήγι σε παιδική ηλικία, δεν έγινε ποτέ κυνηγός ή ψαράς, έμαθε όμως να σέβεται τη φύση, να την προστατεύει και να την αγαπά και αυτό λέγεται παιδεία και είναι κέρδος για όλους. Μια άδεια κυνηγιού στα 18, την ηλικία της υπερβολής, δεν αρκεί από μόνη της πάντα για να γνωρίσει κανείς τη ζωή του κυνηγιού, χρειάζεται προσπάθεια, αγάπη και καθοδήγηση από την οικογένεια.  Όσο τα χρόνια θα περνούν, οι στιγμές αυτές θα είναι ανεκτίμητες για παιδιά και γονείς, τόσο γιατί δημιουργούν όνειρα και για τους δύο, όσο και για τις αναμνήσεις που χαράζονται στις καρδιές τους. Δεν δένονται μόνο μεταξύ τους, δένονται και με τη φύση, μαθαίνουν να έχουν λόγο να την αγαπούν, να τη σέβονται αλλά και να την προσέχουν για να την παραδώσουν και στα δικά τους παιδιά στο μέλλον…

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης – Βίντεο

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης Οι λύκοι έχουν αυξηθεί κατά πολύ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σε σημείο που αποτελεί και αντικείμενο συζήτησης της κομισιόν....
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ