Τα φυσίγγια διασποράς παρά το ότι είναι πολύ δημοφιλή και η πλειοψηφία των κυνηγών τα επιλέγει για να δώσει λύσεις στις κοντινές τουφεκιές, είναι η κατηγορία φυσιγγίων που δεν έχουν “στανταρισμένα” βλητικά χαρακτηριστικά.
Συνήθως οι αναφορές σε αυτά τα φυσίγγια έχουν να κάνουν με το κατά πόσο ανοίγουν τα σκάγια στις κοντινές αποστάσεις. Το τι ορίζεται κοντινή απόσταση και πόσο πρέπει να ανοίγουν τα σκάγια ακόμα δεν έχει διευκρινιστεί. Φυσικά και δεν γίνεται λόγος για ποιότητα κατανομής. Το κριτήριο επιλογής τους είναι συνήθως μαρτυρίες κυνηγών του τύπου «δεν χάνω πουλί».
Υπάρχουν αρκετές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους σε ότι έχει να κάνει με το βλητικό αποτέλεσμα και αυτό οφείλεται κυρίως στην άποψη του γομωτή (επαγγελματία ή ερασιτέχνη) για το πώς πρέπει να είναι ένα φυσίγγι διασποράς. Η επιλογή τους δεν είναι εύκολη υπόθεση γιατί οι ανάγκες του κάθε κυνηγού είναι διαφορετικές.
Η διασπορά των σκαγιών επιτυγχάνεται μέσω ειδικά σχεδιασμένων κυαθίων που «φροντίζουν» να σκορπούν τα σκάγια για να έχουν ανοιχτότερη κατανομή σε κοντινές αποστάσεις. Συνήθως τα φυσίγγια αυτά αναπτύσσουν ισχυρότερες πιέσεις συγκριτικά με τα αντίστοιχα σε βάρος γόμωσης, γεμισμένα με «κανονικά» κυάθια. Ο λόγος είναι για να μπορούν τα σκάγια να πραγματοποιούν μεγαλύτερη διασπορά δεχόμενα μεγαλύτερη πίεση από το βύσμα.
Ο όρος φυσίγγια διασποράς δεν αρκεί για να δώσει λύση σε κάθε πρόβλημα. Χρειάζεται κανείς να δοκιμάσει μερικά από τα φυσίγγια αυτά στο όπλο του για να καταλήξει σε αυτό που θα καλύπτει τις δικές του ανάγκες. Βασική προϋπόθεση δεν είναι μόνο το άνοιγμα των σκαγιών στην απόσταση που επιθυμείτε αλλά και η κατανομή τους . Τα δυο αυτά στοιχεία είναι αλληλένδετα. Η ιδεατή κατάληξη είναι να βρείτε το φυσίγγι διασποράς που στην απόσταση που θέλετε, δίνει την πιο ανοιχτή τουφεκιά σε συνδυασμό με την καλύτερη κατανομή.
