spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΨάρεμαΠαραγάδιΔολώματα «εφεδρεία» για παραγάδια

Δολώματα «εφεδρεία» για παραγάδια

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

 

Ή αποκτάς στενές παρτίδες με ψαρομάγαζο της πόλης οπότε με ένα τηλεφώνημα σου κρατάνε ότι δόλωμα γυρέψεις, ή έχεις “καβάντζα” από αγοραστά που περίσσεψαν και από δικά σου που έφτιαξες, ή, τέλος, κάθεσαι έξω και βλέπεις τους άλλους που αρμενίζουνε.

Το ψάρεμα είναι διασκέδαση που αναζητάμε προκειμένου να περάσουμε ευχάριστα κάποιες ώρες, ξεφεύγοντας από την καθημερινότητα. Μέχρι όμως να πατήσουμε πόδι στο γιαλό, απαιτούνται έξοδα, και ο καθένας, μόνο για τον εαυτό του ξέρει με πόση δυσκολία μπόρεσαν να καλυφθούν. Οι μεγαλύτερες δαπάνες αφορούν καύσιμα και δολώματα. Για τα καύσιμα δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, για τα δολώματα όμως αρκετές. Αφορμή για τούτες τις αράδες, πήρα από ένα περιστατικό που συνέβη Σαββατιάτικο απόγευμα στη Χαλκίδα.

Μετά από 10ήμερο αναγκαστικής αποχής από την θαλασσινή λόγω καιρού, η λαχτάρα έπιανε ταβάνι και τα παραγάδια αποτελούσαν την πρώτη επιλογή. Όμως, δολώματα ζωντανά δεν είχα, πέρα από λίγες παστωμένες στο αλάτι μάνες. Πήγα στην Χαλκίδα και πήρα αμπάριζα τα τρία ψαρομάγαζα που ήξερα. Στα δύο πρώτα υπήρχαν φελιζόλ με διαλεγμένες μάνες άγριες και ήμερες, φαραώ και πράσινα καραβιδάκια, από τα οποία, όμως, δεν μπορούσαν να μου δώσουν γιατί ήταν παραγγελία.

Ούτε στη μισή τιμή

Τα υπόλοιπα φελιζόλ περιείχαν δολώματα τόσο ζωντανά, που έπρεπε να τα τουμπάρεις για να κουνήσουν… Πεταμένα λεφτά δηλαδή για όποιον τα αγόραζε, έστω και αν τα έδιναν στη μισή τιμή. Ευγενικά, μου εξήγησαν πως από φρέσκα τους έφεραν πολύ λίγα, ενώ τα παλαιότερα λόγω του κακού καιρού έμειναν, αφού δεν υπήρξε ζήτηση. Στο τελευταίο, το αφεντικό ήταν μπαγασάκος. Καραβιδάκια και μάνες προσπάθησε να με πείσει πως ήταν ζαλισμένα (!) από την ζέστη, και αν τους έβαζα δύο μπουκαλάκια πάγο θα συνέρχονταν… Τα μαμούνια ήταν για τελευταίο ασπασμό, ενώ τα σκουλήκια ασπρισμένα, λες και βγήκαν από σαπούνισμα. Ασφαλώς δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε και η τελευταία φορά που και εγώ και εσείς βρεθήκαμε αντιμέτωποι με παρόμοια κατάσταση.

Να μην πιαστείς… κορόιδο

Το ερώτημα είναι τι γίνεται τότε. Απλή η απάντηση. Ή αποκτάς στενές παρτίδες με ψαρομάγαζο της πόλης οπότε σε προσέχουν και με ένα τηλεφώνημα σου κρατάνε ότι γυρέψεις, ή έχεις “καβάντζα” από αγοραστά που περίσσεψαν και από δικά σου που έφτιαξες, ή τέλος κάθεσαι έξω και βλέπεις τους άλλους που αρμενίζουνε. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να πιαστείς κορόιδο και να πληρώσεις κάτι που από τα χέρια τους θα πεταχτεί και στα χέρια σου είναι άχρηστο. Ζωντανά και ολόφρεσκα τα παραδοσιακά δολώματα είναι ασυναγώνιστα. Το πορτοφόλι όμως πρέπει να έχει περίσσεμα παράδες για να πληρωθούν και πολλές φορές τυχαίνει είτε από φουρτούνα, είτε από απρόοπτα να μένουν αχρησιμοποίητα. Αυτά τα δολώματα κοστίζουν, και είναι κρίμα να πηγαίνουν στράφι επειδή δεν ξέρουμε να φροντίσουμε την διατήρησή τους. Αν κάνουμε ότι πρέπει και στην ώρα του, τότε θα έχουμε δόλωμα “ρεζέρβα” για κάθε περίσταση, που θα παραμένει ελκυστικό για όλα τα ψάρια.

Καραβιδάκι

Διατηρείται εύχρηστο με δύο τρόπους αρκεί να μην έχει ψοφήσει από μέρες, και να μην έχει χάσει τα υγρά του. Αν τα μαμούνια είναι στα τελειώματα και ίσα που κινούνται, απευθείας στον καταψύκτη ανακατεμένα με μπόλικο ροκανίδι ραντισμένο ελαφρώς με θαλασσινό νερό. Δεν θέλουν τίποτα παραπάνω. Στην περίπτωση που είναι ψόφια από ώρες, τα βράζουμε για λίγο σε γλυκό νερό ώσπου τα πράσινα να κοκκινίσουν, και τα αφήνουμε να στεγνώσουν. Στην συνέχεια πασπαλίζουμε με ελάχιστη ποσότητα λαδιού και τα τοποθετούμε στη συντήρηση σε αεροστεγές σκεύος. Το βράσιμο τους επιτρέπει να διατηρήσουν σφιχτό το εσωτερικό τους, ενώ το λάδι θα προσθέσει ευκαμψία στις ραβδώσεις της ράχης, ώστε να μην σπάνε την ώρα που θα τα δολώνουμε.

Μάνα

Αν έχει πεθάνει από ώρα δεν “ανασταίνεται”… Όσο όμως παραμένει σχετικά σφιχτή, ή αντιδρά στο άγγιγμα, μας κάνει. Την κόβουμε ροδέλες χωρίς να αφαιρέσουμε από πάνω τους τους κόκκους άμμου, ούτε όμως και τα εντόσθια, τα οποία θα τους επιτρέπουν να διατηρούν την φωσφορική ανταύγεια. Σε σημείο με ήλιο βάζουμε πάνω σε φύλλα εφημερίδας αλάτι ανακατεμένο με τρήματα φρυγανιάς και τις τοποθετούμε απλωμένες. Στο μισάωρο τις τουμπάρουμε ώστε να “ψηθούν” και από την άλλη πλευρά και σε μία ώρα είναι έτοιμες. Στον καταψύκτη μπαίνουν σε αεροστεγή συσκευασία, τυλιγμένες ρολό με ένα μέρος της εφημερίδας, ενώ στην συντήρηση διατηρούνται για μέρες μέσα σε διαφανές μπολάκι το οποίο ελέγχουμε να μην κρατάει ζουμιά.

Φαραώ

Ισχύουν όλα τα παραπάνω για την κατάσταση του σκουληκιού. Αν είναι εύκαιρη μία αυγουλοθήκη χάρτινη τον απλώνουμε περιμετρικά και τον αφήνουμε στον ήλιο μέχρι να “ψηθεί”. Αν δεν βρούμε χρησιμοποιούμε χοντρή χάρτινη απορροφητική επιφάνεια. Όταν ξεραθεί επιφανειακά, μένοντας μαλακός στο εσωτερικό του, τον τυλίγουμε ισιωμένο σε φύλλο εφημερίδας στην οποία έχουμε ρίξει τρήματα ψίχας ξερού ψωμιού, εμποτισμένα με λάδι και αλάτι. Αυτά θα τον διατηρήσουν για καιρό απίστευτα μαλακό, εύχρηστο και με μηδενικές σχεδόν απώλειες υγρών όταν αρχίσει να κόβεται σε δολωσιές. Στην κατάψυξη δεν διατηρείται όσο η μάνα. Κάτι αντίστοιχο με την εφημερίδα γίνεται και με φέτες μορταδέλας. Αποδίδει καλύτερα στην συντήρηση διατηρώντας τον μαλακό και λιπαρό.

Το… τσάμπα δόλωμα με τη σημαντική αξία

Τσάμπα δόλωμα το θράψαλο, αλλά με σημαντική αξία. Στα δεύτερα βέβαια ανήκει, αλλά κάνει δουλειά, αντέχει και δεν κοστίζει. Αυτά που θα αποφασίσουμε να επεξεργαστούμε για δόλωμα θα πρέπει να είναι ολόφρεσκα, χωρίς να έχουν καταψυχθεί. Μικρά και τεράστια δεν κάνουν. Πρέπει το πάχος τους να είναι αντίστοιχο με το αγκίστρι μας. Καθαρίζουμε καλά από πέτσες, μεμβράνες και εντόσθια και το πλένουμε ως ότου γίνει κάτασπρο. Το χρώμα του παίζει σημαντικότατο ρόλο ιδίως για κόκκινα ψάρια. Το κόβουμε ροδέλες, εν συνεχεία σε κομμάτια και χωρισμένο σε παρτίδες το βάζουμε σε μπολάκια με ίχνος ελαιόλαδου. Στην συντήρηση δεν αντέχει πολύ, αλλά μέσα σε καταψύκτη κρατάει μήνες. Τα παρεξηγημένα πλοκάμια είναι για τους ψαγμένους το πολυτιμότερο τμήμα. Τα αφαιρούμε χωρίς να βγάλουμε πέτσα και τα μικρά σαγονάκια που έχουν πάνω τους. Τα λιάζουμε ώσπου κάπως να ξεραθούν και δίχως να τα τεμαχίσουμε, τα διατηρούμε μέσα σε αεροστεγή συσκευασία ανακατεμένα με λίγο χοντρό αλάτι και λάδι. Δολώματα τα κόβουμε όταν έρθει η ώρα, όπως και με τον Φαραώ. Αυτά αντέχουν περισσότερο στην συντήρηση, για τον καταψύκτη όμως αποφεύγουμε το αλάτι.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

To «SGKmarket.gr» στην έκθεση «Κυνηγεσία 2024»

To «SGKmarket.gr» στην έκθεση «Κυνηγεσία 2024» Άλλη μια επιχείρηση συνυφασμένη με τη φύση και το κυνήγι θα βρίσκεται και φέτος στη μεγάλη γιορτή των κυνηγών,...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ