Χάρις στην σύγχρονη τεχνολογία, δύο κυνηγοί, πατέρας και γιός, από την Φλώρινα, καταγράφουν βήμα – βήμα όλα τα τερτίπια του λαγού στην οθόνη του GPS!
Πραγματικός… λαβύρινθος είναι η διαδρομή του λαγού από τις βοσκές μέχρι και το γιατάκι του. Αλλά και μετά το ξεφώλιασμά του, τα “παιχνίδια” που σκαρφίζεται για να ξεγελάσει τους διώκτες του είναι κι αυτά μελετημένα μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια.
Βεβαίως, όλα αυτά είναι γνωστά στους έμπειρους λαγοκυνηγούς, όμως τώρα έρχεται η σύγχρονη τεχνολογία να τα αποτυπώσει, βήμα – βήμα, πάνω στο χάρτη. Όλες οι μικρές και μεγάλες αλήθειες για τα τερτίπια του λαγού καταγράφονται καρέ – καρέ πάνω στην οθόνη του GPS, που έγινε με τη συνδρομή δύο λαγοκυνηγών της Φλώρινας.
Ο Σάκης Παπαδόπουλος και ο πατέρας του, Νίκος, από τον συνοικισμό “Σίμος Ιωαννίδης”, που βρίσκεται κοντά στα Άλωνα Φλώρινας, αφιέρωσαν μία εκπαιδευτική εξόρμηση με την ομάδα ιχνηλατών τους, για λογαριασμό μας. Η εξόρμηση πραγματοποιήθηκε μία δύσκολη, από πλευράς καιρικών συνθηκών, μέρα, καθώς επικρατούσε ζέστη και άπνοια κι έγινε σε μία περιοχή ανάμεικτη, με πουρνάρια και χόρτα που “ακουμπά” σε ένα δάσος οξιάς, σε υψόμετρο 1.033 μέτρων. Τα λαγόσκυλα ήταν τρία αρσενικά, ο επτάχρονος Τόνης, ο τρίχρονος Άρης (ημίαιμα γκεκο-μπιγκλ), ο πεντάχρονος Ζακό (γκεκο-σεγκούτσι) και η οκτάχρονη κανελί “γκέγκισα”, η Λίτσκα.
Ο πρώτος ντορός
Ο Νίκος και ο Σάκης άφησαν τα σκυλιά τους στις 6:20’ το πρωί. Ο πρώτος έμεινε πάνω στο δρόμο για να παρακολουθεί κι ο δεύτερος, με το GPS ανά χείρας, ακολούθησε τα σκυλιά. Οι ιχνηλάτες κατηφόρισαν και σε λίγο έπιασαν ντορό. Ο Νίκος παρατήρησε την οθόνη και σημείωσε: 6:35 π.μ. και απόσταση 80 μέτρα από το σημείο της εκκίνησης, που ήταν το αυτοκίνητό τους, παρκαρισμένο πάνω στο δρόμο. Στην οθόνη εμφανίζεται το όχημα, όπως και ο δρόμος που αποτυπώνεται με μαύρη γραμμή. Μόλις τα σκυλιά πήραν δεξιά, βρήκαν τον ντορό και ιχνηλατώντας πέρασαν τον ένα δρόμο και βγήκαν σ’ άλλον. Ύστερα από μία κατηφόρα, άρχισαν να τον ψάχνουν πιο έντονα. Η Λίτσκα πήδησε πιο χαμηλά, δεν βρήκε ντορό και ξανανέβηκε.
Το ξεφώλιασμα
Ακολούθως, όλα μαζί έκαναν αριστερά και μετά μία μικρή γύρα, στράφηκαν ξανά προς τον πρώτο δρόμο. Πήραν ένα μονοπάτι και ξαναβγήκαν στον κάτω δρόμο. Εκεί η ομάδα έστρωσε καλά και σταθερά έφτασε στο γιατάκι. Το ξεφώλιασμα έγινε στις 8:12’. Το GPS κατέγραψε πως τα σκυλιά διάνυσαν 2.057 μέτρα από εκεί που έπιασαν τον ντορό μέχρι το γιατάκι, που ήταν στα 900 μέτρα, σε ευθεία γραμμή, από το όχημα. Τα σκυλιά, όπως φαίνεται από τα ίχνη του GPS, πέρασαν το λαγό από το μονοπάτι, τον πήγαν στην απέναντι πλευρά, τον ακολούθησαν για 200 μέτρα πάνω στο δρόμο και στη συνέχεια πάνω δεξιά.
Η ένδειξη “η Λίτσκα σε πάρκιν”, σημαίνει ότι η δίωξη είναι “σφιχτή” και, όπως αποτυπώνεται στην οθόνη, διήρκεσε για 40 λεπτά. Τα σκυλιά, σ’ αυτό το τέμπο, έκαναν τρεις γύρες το λαγό. Τον έχασαν για πέντε λεπτά κι ύστερα τον ξανασήκωσαν, και πάλι με σφιχτή δίωξη τον κατέβασαν σε άλλο δρόμο πιο χαμηλά σε κάτι πεύκα (μη ασφαλτοστρωμένος, θαμνώδης έκταση δηλώνει το GPS), όπου και μετά από 15 λεπτά και με πορεία 800 μέτρων τον έχασαν οριστικά. Το μπλε βελάκι στην οθόνη είναι το σημείο όπου βρισκόταν ο Σάκης.
Συμπαγής η ομάδα στο ψάξιμο
Η ομάδα των ιχνηλατών τους, φαίνεται ότι είναι πολύ συμπαγής στο ψάξιμο. Η Λίτσκα είναι σε απόσταση έξι μέτρων, ο Άρης στα οκτώ, ο Τόνης στα 15 και ο Ζακό στα 23. Στο πρώτο ξεφώλασμα, αντίστοιχα οι αποστάσεις από τον κυναγωγό ήταν 115 μέτρα για τον Τόνη, 122 για τον Ζακό, 100 για τον Άρη και 43 για τη Λίτσκα. Στο δεύτερο σήκωμα, αντίστοιχα οι αποστάσεις ήταν 226, 230, 225 και 184. Στο τέλος του εκπαιδευτικού το GPS είχε καταγράψει συνολικά 9,840 χλμ. για τον Τόνη, 9,056 χλμ. για τον Ζακό, 7.064 για τον Άρη και 7.043 για τη Λίτσκα. Φαίνεται ότι σε όλες τις φάσεις η θηλυκή έμεινε πίσω κι όπως εξήγησε ο Σάκης αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι γεννημένη κι έχει κουτάβια.
– “Η μέση μέγιστη ταχύτητα που αναπτύσσει αυτή η ομάδα μας στο κυνήγι του λαγού σ’ αυτά τα μέρη είναι από 9,5 έως 10 χιλιόμετρα την ώρα. Αν “πέσουν” σε ζαρκάδι εκεί οι ταχύτητες φτάνουν και τα 15 χιλιόμετρα την ώρα, οπότε κι αν δεν το έχεις δει καταλαβαίνεις ότι ακολουθούν λάθος θήραμα και τα ανακαλείς”, εξηγεί ο Σάκης.
Από τον παππού στον εγγονό
Ο Σάκης, παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει αρκετές εμπειρίες από τα “κόλπα” του λαγού. Πήγαινε από το δημοτικό πίσω από τον παππού του, το θείο του και τον πατέρα του.
– “Αν με άφηναν στο σπίτι έκλαιγα κι έτσι τους ανάγκαζα να με παίρνουν μαζί τους”, λέει ο ίδιος.
Περήφανος για το γιο του, ο Νίκος, τονίζει:
– “Είναι μεγάλη η χαρά να είμαστε μαζί στο κυνήγι. Εύχομαι κάθε κυνηγός να μπορέσει να ζήσει κάτι ανάλογο. Κυνηγάμε παρέα με άλλα δύο ξαδέρφια. Ο Σάκης είναι αυτός που οδηγεί τα δικά μας σκυλιά κι εγώ πιάνω καρτέρι”.
