spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΌπλα-ΒλητικήΔοκιμή βλήματος: Μια άλλη προσέγγιση

Δοκιμή βλήματος: Μια άλλη προσέγγιση

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Έχουμε γράψει αρκετές φορές για τη σημασία της σωστής “συνεργασίας” του βλήματος και της κάννης σε κάθε διαφορετικό αεροβόλο όπλο. Πέρα από τη θεωρία, υπάρχει ένας τρόπος να κάνουμε κάποιες δοκιμές και στην πράξη…

του Κώστα Λακαφώση

Είναι βέβαιο, ότι όλοι έχουμε δει την κλασική σκηνή που παίζεται σε πολλές ταινίες περιπέτειας, όπου ο ήρωας βουτάει στο νερό για να γλυτώσει από τους πυροβολισμούς και οι σφαίρες περνάνε δίπλα του απειλώντας να τον χτυπήσουν μέσα στο νερό. Ίσως να σας χαλάει τον μύθο που μας πουλάει το Χόλυγουντ, όμως η αλήθεια είναι, ότι η σκηνή αυτή δεν μπορεί να συμβεί στην πραγματικότητα για τον απλούστατο λόγο, ότι το νερό φρενάρει ένα βλήμα σε πολύ μικρότερη απόσταση απ’ όση θα απαιτούσε ο παραπάνω μύθος για να είναι πραγματικός. Εάν είχατε την ευκαιρία να επισκεφθείτε τα υπόγεια της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών της Ελληνικής Αστυνομίας στη Λεωφ. Αθηνών, θα διαπιστώνατε, ότι η δεξαμενή ανάκτησης των βλημάτων από πολεμικά όπλα δεν εξαντλεί ούτε το μισό της μήκος για να σταματήσει ένα βλήμα από πανίσχυρο πολεμικό όπλο Καλάσνικοφ, το οποίο βάλλεται πλάγια μέσα σε απλό καθαρό νεράκι και μηδενίζει την ταχύτητά του σε λιγότερο από δύο μέτρα!

Αυτή ακριβώς είναι η διαδικασία που χρησιμοποιήσαμε για να “φρενάρουμε” διάφορα βλήματα αεροβόλων δοκιμάζοντας διαφορετικούς συνδυασμούς βλήματος, κάννης και ταχύτητας εξόδου, επιβεβαιώνοντας τις θεωρητικές γνώσεις αλλά και τα πρακτικά συμπεράσματα από τις δοκιμές ακριβείας του κάθε βλήματος. Τα συνολικά συμπεράσματα από τις παρατηρήσεις μας παρουσιάζονται παρακάτω, με την μόνιμη σημείωση ότι δεν υπάρχει “μαγικό” βλήμα και “μαγικό” αεροβόλο, οπότε και δεν υπάρχει “συνταγή” από την πλευρά μας για την τέλεια λύση και την απόλυτη ακρίβεια. Η μεθοδολογία των δοκιμών και οι βασικές αρχές είναι αυτές που πρέπει να ακολουθήσει ο καθένας για να κάνει τις δικές του δοκιμές με το δικό του αεροβόλο για να βρεί το ιδανικό βλήμα και τις ιδανικές ρυθμίσεις.

Απαραίτητη παρατήρηση: στη διεθνή βιβλιογραφία κυκλοφορεί από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 ένα βιβλίο σχετικό με το αεροβόλο, το οποίο θεωρείται από πολλούς η “Βίβλος” της αεροβολιστικής τεχνολογίας. Χωρίς να είναι ο σκοπός μας να δυσφημίσουμε τον (μακαρίτη πλέον) βρετανό συγγραφέα, είναι υποχρέωσή μας να σημειώσουμε ότι το βιβλίο αυτό περιέχει πάρα πολλές τεχνικές ανακρίβειες, αφού είναι φανερό ότι έχει γραφτεί από έναν άνθρωπο με τεράστιο μεράκι, όρεξη και φιλότιμο, όμως με ολοφάνερες ελλείψεις σε θεωρητικές γνώσεις ρευστοδυναμικής αλλά και σε βασικά ζητήματα μηχανολογίας. Έτσι, οι δικές μας παρατηρήσεις ούτε συμφωνούν αλλά ούτε και μπορεί να θεωρηθεί ότι αλληλοσυμπληρώνουν τις αντίστοιχες παρατηρήσεις στο σχετικό κεφάλαιο του βιβλίου, αφού μάλιστα ο βρετανός αεροβολιστής έχει χρησιμοποιήσει διαφορετικά (και κατά την άποψή μας ακατάλληλα) μέσα για να φρενάρει τα βλήματα.

Ας ξεκινήσουμε από λίγη θεωρία, υπενθυμίζοντας τα κρίσιμα σημεία από τα οποία εξαρτάται το “ταίριασμα” ενός βλήματος με μιά κάννη. Πρώτο σημαντικό στοιχείο, το πραγματικό διαμέτρημα.  Μπορεί θεωρητικά να λέμε ότι το όπλο και τα βλήματα είναι όλα διαμετρήματος 4,5 χιλιοστών (ή 0,177 της ίντσας), όμως στην πραγματικότητα υπάρχουν διαφοροποιήσεις, τόσο στις κάννες όσο και στα βλήματα. Ξεκινώντας από τις κάννες, υπάρχουν λιγότερο ή περισσότερο “σφιχτές” κάννες (μιλάμε για δέκατα του χιλιοστού, στην πράξη το καταλαβαίνουμε από την πίεση που βάζουμε με το δάχτυλό μας όταν τοποθετούμε το βλήμα στην είσοδο της κάννης), ενώ υπάρχουν οι κυλινδρικές και οι “τσοκαρισμένες”. Συνήθως, τα αεροβόλα διοξειδίου ή προσυμπιεσμένου αέρα προτιμούν κυλινδρικές κάννες σταθερής (ή σχεδόν σταθερής) διαμέτρου, ενώ τα ισχυρά αεροβόλα ελατηρίου, σύμφωνα με τις δοκιμές και  τις έρευνες των εργοστασίων, προτιμούν τις κάννες με “τσοκάρισμα”, δηλαδή με ελαφρώς μικρότερη διάμετρο στην έξοδο του βλήματος.

Υπάρχει όμως και στα βλήματα διαφοροποίηση στη διάμετρο, και μάλιστα όχι μία αλλά δύο! Και αυτό επειδή ένα κλασικό βλήμα αεροβόλου έχει δύο διαφορετικές διαμέτρους, μιά διάμετρο στην κεφαλή και μια ακόμα στην ουρά. Αν δοκιμάσουμε να κυλήσουμε ένα βλήμα αεροβόλου πάνω σε μια λεία επίπεδη επιφάνεια, αμέσως καταλαβαίνουμε τη διαφορά σε αυτές τις δύο διαμέτρους, αφού αν η διάμετρος κεφαλής είναι ίδια με την διάμετρο της ουράς, το βλήμα θα κυλήσει σε απόλυτη ευθεία, όπως ένας κλασικός κύλινδρος. Όμως, αν η ουρά είναι λίγο μεγαλύτερη (όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα βλήματα αεροβόλων), τότε το βλήμα θα κυλήσει σε κυκλική τροχιά, στρίβοντας προς την πλευρά της μικρότερης διαμέτρου. Όσο πιο πολύ “στρίβει” το βλήμα όταν κυλάει στο τραπέζι, τόσο μεγαλύτερη η διαφορά ανάμεσα στην κεφαλή και στην ουρά. Αυτές οι διαφορές είναι της τάξεως των δεκάτων του χιλιοστού, όμως οι σκοπευτές της Ολυμπιακής Σκοποβολής τις γνωρίζουν πολύ καλά, αφού έχουν κάνει εξαντλητικές δοκιμές και έχουν διαπιστώσει την ιδανική διάμετρο για το δικό τους όπλο (και κάποιες εταιρείες προσφέρουν αγωνιστικά βλήματα με διαβαθμίσεις δεκάτων του χιλιοστού, κάθε “νούμερο” και από ένα συγκεκριμένο καλούπι ώστε να εξασφαλίζεται η ομοιότητα).

Πέρα από τη διάμετρο, όμως, σημαντικό ρόλο παίζει τόσο η σκληρότητα του κράματος που επιλέγει ο κάθε κατασκευαστής για τα βλήματά του, όσο και το ίδιο το σχήμα της κεφαλής και το πάχος των τοιχωμάτων της ουράς, γιατί από αυτούς τους παράγοντες εξαρτάται η αντίσταση που αντιμετωπίζει το βλήμα όταν σφηνώνεται στις ραβδώσεις και όταν συμπιέζεται (ομαλά και προοδευτικά ή απότομα, ανάλογα με τον τύπο και τη δύναμη του αεροβόλου) κατά την περιστροφική κίνησή του μέσα στην κάννη. 

Οι παρατηρήσεις μας

Παρατηρώντας τις παραμορφώσεις διαφόρων βλημάτων μετά από τη βολή τους από διάφορα αεροβόλα, γίνεται γρήγορα σαφές, ότι η περιπτωσιολογία δεν τελειώνει ποτέ: όρεξη να έχουμε να δοκιμάζουμε, αφού οι συνδυασμοί βλήματος, κάννης και δύναμης βολής είναι ανεξάντλητοι. Επίσης, για να καταφέρουμε να καταλήξουμε σε χρήσιμα συμπεράσματα, οι παρατηρήσεις μας υποχρεωτικά θα πρέπει να συνοδεύονται και από την αντίστοιχη δοκιμή ακρίβειας, ώστε να μπορούμε να διασταυρώνουμε τις παρατηρήσεις μας με το αντίστοιχο πρακτικό αποτέλεσμα. Εμείς εδώ, για να μη χαθούμε σε πάρα πολλές διαφορετικές περιπτώσεις, θα δείξουμε τη διαφορά ανάμεσα σε δύο αεροβόλα πιστόλια και θα δούμε μία προσπάθεια κωδικοποίησης κάποιων κοινών κριτηρίων όπως προέκυψαν από πολλές διαφορετικές δοκιμές. Στη σύγκρισή μας, ένα Daisy 717 και ένα Webley Tempest, δύο αεροβόλα πιστόλια με πολύ σημαντικές διαφορές στα χαρακτηριστικά τους, αφού το ένα λειτουργεί με προσυμπιεσμένο αέρα και το άλλο με έμβολο ελατηρίου. Οι κάννες τους είναι εντελώς διαφορετικές, τόσο στη μορφή των ραβδώσεων όσο και στη διάμετρο (το Tempest έχει πιο “σφιχτή” και έντονα “τσοκαρισμένη” κάννη). Τα βλήματα που χρησιμοποιήσαμε και στα δύο όπλα ήταν τα Crosman Matchpells, τα οποία έχουμε διαπιστώσει ότι λειτουργούν πάρα πολύ καλά στα περισσότερα αεροβόλα της αγοράς. Ρίχνοντας πέντε βολές από κάθε αεροβόλο μέσα σε μία δεξαμενή νερού, συλλέγουμε τα βλήματα και παρατηρούμε σαφέστατη διαφορά: τα βλήματα του Daisy έχουν σημάδια από τις ραβδώσεις μόνο στην ουρά, ενώ η κεφαλή είναι ελάχιστα χαραγμένη. Αυτό σημαίνει, ότι η κάννη του συγκεκριμένου αεροβόλου είναι λίγο πιό “χαλαρή”, συγκρατώντας την κεφαλή του βλήματος στην κορυφή των ραβδώσεων και περιστρέφοντας το βλήμα μόνο από την ουρά, η οποία σφηνώνεται μέχρι το βάθος των ραβδώσεων. Αντίθετα, στα βλήματα που προέρχονται από το Tempest, βλέπουμε πολύ έντονες τις εγκοπές στην ουρά, αλλά διαπιστώνουμε πιο βαθιά σημάδια και στην κεφαλή του βλήματος: αυτό μας αποδεικνύει ότι η κάννη έχει σαφές “τσοκάρισμα”, μειώνοντας σταδιακά τη διάμετρο έτσι ώστε να “φρενάρει” επίτηδες το βλήμα τη στιγμή που αναπτύσσεται η μέγιστη πίεση από το μηχανισμό του εμβόλου, έτσι ώστε να γίνεται καλύτερη εκμετάλλευση της καμπύλης εκτόνωσης του μηχανισμού (κάτι που δεν χρειάζεται στα αεροβόλα προσυμπιεσμένου αέρα που έχουν συγκεκριμένη αρχική πίεση και ομαλή εκτόνωση). Για την ακρίβεια της βολής, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι από αυτές τις παρατηρήσεις, όμως υπάρχουν θετικές ενδείξεις και στις δύο δοκιμές και εδώ είναι η ώρα να απαριθμήσουμε τα γενικά κριτήρια που θα πρέπει να αναζητούμε σε αυτές τις δοκιμές:

Βασικό ζητούμενο είναι τα βλήματα που προέρχονται από το ίδιο όπλο να είναι όσο το δυνατόν ίδια μεταξύ τους ως προς το αποτύπωμα των ραβδώσεων και τις παραμορφώσεις τους. Αν παρατηρούμε διαφορές, αυτές μπορεί να οφείλονται είτε σε μέτριο ποιοτικό έλεγχο στην παραγωγή των βλημάτων (ανακατεμένα βλήματα με μικροδιαφορές στη διάμετρο), είτε σε βλήματα καλής ποιότητας αλλά μικρής διαμέτρου ή πολύ ελαφριάς κατασκευής για τη δύναμη του συγκεκριμένου όπλου.

 

Επόμενο σημείο που πρέπει να παρατηρήσουμε είναι οι παραμορφώσεις της ουράς, κυρίως σε πολύ ισχυρά αεροβόλα ελατηρίου: εάν οι ουρές των βλημάτων δεν είναι όλες συμμετρικές και ολοστρόγγυλες μετά τη βολή, αυτό ίσως σημαίνει, ότι το συγκεκριμένο όπλο θα ήθελε πιο βαριά και πιο χοντρής κατασκευής βλήματα που να μην παραμορφώνονται. Το ίδιο ισχύει και για τις εγκοπές των ραβδώσεων: θα πρέπει να είναι καθαρές και όσο το δυνατόν ίδιες, χωρίς υποψία ολίσθησης ή διαφοράς στο βάθος σε κάποιο σημείο της διαμέτρου. Γενικά, ο κοινός παρονομαστής θα πρέπει να είναι η συμμετρία: ζητούμενο είναι να ρίχνουμε δέκα βλήματα από το ίδιο αεροβόλο και να μας βγαίνουν και τα δέκα ολόιδια μεταξύ τους και συμμετρικά ως προς τις παραμορφώσεις τους. Από ‘κεί και πέρα, η πραγματική δοκιμή είναι η δοκιμή ακρίβειας, αφού από εκεί θα βεβαιωθούμε ότι όλα λειτουργούν σωστά-όμως, παρατηρώντας τα βλήματα όπως βγαίνουν από την κάννη μπορούμε να λύσουμε διάφορες απορίες μας και να επιβεβαιώσουμε διάφορες παρατηρήσεις στη χρήση ενός όπλου και ενός βλήματος.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Οι «σπάνιοι» βολτάρουν δίπλα σε παιδική χαρά – Βίτνεο

Λύκοι βολτάρουν δίπλα σε παιδική χαρά! Άλλη μια καταγραφή εμφάνισης λύκου στην περιοχή της Φυλής (Χασιά). Την φορά αυτή το σπάνιο υπέρ προστατευόμενο είδος έκανε...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ